ფილოსოფოსები

დანელია დალი

ფილოსოფოსი, ფილოსოფიის მეცნიერებათა დოქტორი, პროფესორი.

დაიბადა 1931 წლის 4 ნოემბერს ქ. თბილისში. 1949 წელს ოქროს მედლით დაამთავრა ქ. თბილისის 51-ე (25, შემდგომში ქალთა 6-ესკოლა). ამავე წელს ჩაირიცხა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოსოფიის ფაკულტეტზე, რომელიც დაამთავრა 1954 წელს. ამავე წელს ჩაირიცხა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ფილოსოფიის ინსტიტუტის ასპირანტურაში ფილოსოფიის ისტორიის სპეციალობაზე. 1959 წელს დაიცვა საკანდიდატო დისერტაცია თემაზე ,,ლუდვიგ ფიოერბახის ფილოსოფია”. 1999 წელს დაიცვა სადოქტორო დისერტაცია ,,ირაციონალისტური ფილოსოფია და მოდერნიზმი”.

1957 წელს დაიწყო მუშაობა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ფილოსოფიის ინსტიტუტის ფილოსოფიის ისტორიის განყოფილებაში. 1999-2006 წლებში იყო სავლე წერეთლის ფილოსოფიის ინსტიტუტის საზღვარგარეთის ფილოსოფიის ისტორიის განყოფილების გამგე. 2006-2011 წლებში ამავე განყოფილების უფროსი მეცნიერი თანამშრომელია.

დ. დანელია მრავალი წლის მანძილზე კითხულობდა ლექციებს თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოლოგიის, ისტორიის, გეოგრაფია-გეოლოგიის, ფიზიკის ფაკულტეტებზე, თბილისის პოლიტოლოგიის, სოციოლოგიის და ადამიანთმცოდნეობის ინსტიტუტში ჟურნალისტიკა-სოციოლოგიის ფაკულტეტზე.

2002 წელს დალი დანელია აშშ ბიოგრაფიული კვლევის ინსტიტუტის მიერ წლის საუკეთესო ქალად იქნა დასახელებული.

დ. დანელიას მეცნიერულიპუბლიკაციები:

მონოგრაფიები:

1. ,,ლუდვიგ ფოიერბახის ფილოსოფია”, თბილსი, მეცნიერება, 1967

2. ,,XVII საუკუნის რაციონალიზმი”, თბილისი, მეცნიერება, 1968

3. ,,ირაციონალისტური ნაკადი თნამედროვე ბურჟუაზიულ კულტურაში”, თბილისი, მეცნიერება, 1974

4. ,,ირაციონალისტური ფილოსოფია და მოდერნიზმი ”, თბილისი, მეცნიერება, 1993

სტატიები:

1. ,,სპინოზას შემეცნების თეორიის ზოგიერთი საკითხი” (მაცნე, #2, 1965)

2. ,,გონების რელიგიის შესახებ ” (მაცნე, #3, 1968)

3. ,,ყოფიერების ირაციონალობის საკითხისათვის ირაციონალიზმში” (მაცნე, #2, 1973)

4. ,,ირაციონლურის ცნების საკითხისათვის” (კრებული ,,განწირულობის ფილოსოფია”, თბილისი, მეცნიერება, 1979)

5. ,,რელიგიის პრობლრმა ა.  შოპენჰაუერის ფილოსოფიაში”, კრებული ,,ათეიზმის ფილოსოფიური პრობლემები”, თბილისი, მეცნიერება, 1989)

6. ,,ლაიბნიცი ” (პოლიტიკა, #9-10, 1991)

7. ,,ფრ. შლაიერმახერი რელიგიის ფილოსოფიის შესახებ” (რელიგია, #3-4, 1999)

8. ,,სერგი დანელია” (მაცნე, #1-2, 1999)

9. ,,რელიგიის ფილოსოფია როგორც ფილოსოფიური მეცნიერება” (მაცნე, #1-2, 2001)

10. ,,რელიგიის ფილოსოფიის პრობლემების კვლევა ” (თანაავტორი მ. მახარაძე, ,,ქართული ფილოსოფიური აზრის ისტორია”, ტ.IV, თბილისი, ელფი, 2003)

11. ,,XVII საუკუნის კლასიკური რაციონალიზმის ძირითადი ნიშნები” (მეცნე, #1-2, 2004

12. ,,ნ. ბერდიაევი რელიგიის ფილოსოფიის შესახებ (რელიგია, #10-11-12, 2004)

13. ,,კანტის რელიგიის ფილოსოფიის გაგებისათვის” (რელიგია, #1, 2008)

14. ,,თამაზ ბუაჩიძე აპოლონურის და დიონისურის ნიცშესეული კონცეფციის შესახებ ” (კრებული ,,ნიცშე საქართველოში”, თბილისი, 2008).

გამოყენებულია: ნ. თომაშვილი ,,ფილოსოფოსი დალი დანელია”, თბილისი, 2009.

 ***

თოფურიძე ელენე (ლალა)

ფილოსოფოსი, ფილოსოფიის მეცნიერებათა დოქტორი, პროფესორი.

დაიბადა 1922 წლის 22 მაისს, ქ. ბათუმში. 1940 წელს წარჩინებით დაამთავრა ქ. თბილისის #14 საშუალო სკოლა. ამავე წელს ჩააბარა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოსოფიის ფაკულტეტზე. 1944 წელს სწავლა გააგრძელა მოსკოვის ლომონოსოვის სახელობის უნივერსიტეტის ფილოსოფიის ფაკულტეტზე, რომელიც წარმატებით დაამთავრა 1945 წელს. ამავე წელს ჩაირიცხა მოსკოვის უნივერსიტეტის ფილოსოფიის ფაკულტეტის ესთეტიკის განყოფილების ასპირანტურაში. იმის გამო, რომ 1946 წლის დეკემბერში ესთეტიკის განყოფილება გაუქმდა, ქალბატონმა ელენემ სწავლა გააგრძელა სსრკ მეცნიერებათა აკადემიის ხელოვნებათა ისტორიის ინსტიტუტის ასპირანტურაში, რომელიც 1949 წელს დაამთავრა.

1951 წელს დაიცვა საკანდიდატო დისერტაცია თემაზე “იტალიური რომანტიზმის დრამის თეორია” და მიენიჭა ხელოვნებათმცოდნეობის კანდიდატის სამეცნირო ხარისხი. 1969 წელს დაიცვა სადოქტორო დისერტაცია თემაზე “ბენედეტო კროჩეს ესთეტიკა”.

ელენე თოფურიძის სამეცნიერო მემკვიდრეობა შედგება მრავალი სტატიისა და ოთხი მონოგრაფიისაგან. სტატიებს შორის აღსანიშნავია ,,სიტყვის პრობლემა კროჩეს ესთეტიკაში”, ,,ესთეტიკურის პრობლემა ჯოვანი ჯენტილეს აქტუალისტურ ესთეტიკაში”, ,,კომიკურის შესახებ”, ,,ხელოვნება როგორც ღირებულება”, ,,ადამიანის პრობლემა ქართულ ფოლკლორში” (მითი ამირანზე და მითოსური ცნობიერება), კრებულში “XX საუკუნის ბურჟუაზიული ფილოსოფია” (თბილისი, 1970) გამოქვეყნდა გამოკვლევები ბენედეტო კროჩეს, ჯოვანი ჯენტილეს და მიგელ დე უნამუნოს ფილოსოფიურ იკონცეფციების შესახებ და სხვა.

1951 წლიდან მუშაობდა საქართველოს შოთა რუსთაველის სახელმწიფო თეატრალურ ინსტიტუტში უფროს მასწავლებლად, დოცენტის და პროფესორის თანამდებობებზე. კითხულობდა ლექციებს ესთეტიკის, დასავლეთ ევროპის და ამერიკის თეატრისა და ლიტერატურის ისტორიაში. 1998 წლიდან სიცოცხლის ბოლომდე იყო თეატრალური ინსტიტუტის პროფესორ-კონსულტანტი.

1961 წელს ელენე თოფურიძე მუშაობას იწყებს საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ფილოსოფიის ინსტიტუტში, სადაც გარდაცვალებამდე, 2004 წლის 29 სექტემბრამდე მუშაობდა. იყო ესთეტიკის განყოფილებისგამგე.

დაჯილდოებული იყო ორდენით ,,ღირსების ნიშანი” (1976) და მედლით ,,სახელოვანი შრომისათვის” (1970).

მონაწილეობდა 1968 წელს ესთეტიკის VI საერთაშორისო კონგრესის (უფსალა) და 1972 წელს ესთეტიკის VII საერთაშორისო კონგრესის (ბუქარესტი) მუშაობაში.

ე. თოფურიძე გარდაიცვალა 2004 წლის 29 სექტემბერს, დაკრძალულია თბილისში, მუხათგვერდის სასაფლაოზე.

მონოგრაფიები:

1. ელეონორა დუზე, მოსკოვი, ისკუსტვო, 1960 (რუსულ ენაზე)

2. ბენედეტო კროჩეს ესთეტიკა, თბილისი, მეცნიერება, 1967 (რუსულ ენაზე). 1978 წელს წიგნი ითარგმნა იაპონურ ენაზე და გამოიცა ტოკიოში გამომცემლობა ორიონის მიერ.

3. ლუიჯი პირანდელოს ესთეტიკური კონცეფცია, თბილისი, მეცნიერება, 1971 (რუსულ ენაზე)

4. ადამიანი ანტიკურ ტრაგედიაში, თბილისი, მეცნიერება, 1984 (რუსულ ენაზე).

5. რჩეული ნაშრომები მსოფლიო თეატრის ისტორიაში, ტ.I, თბ., ,,კენტავრი ” 2009.

თარგმანები:

1. გ. თევზაძე იმანუილ კანტი. თეორიული ფილოსოფიის პრობლემები (1979) (ქართულიდან რუსულ ენაზე).

2. “XIX საუკუნის საზღვარგარეთული ლიტერატურის ქრესტომათია”. (რუსულ ენაზე), ნაწყვეტები იტალიელი რომანტიკოსების თეორიული ნაშრომებიდან (თარგმანი იტალიური ენიდან რუსულად) 1955 წელი, მოსკოვი.

3. ედუარდო დე ფილიპო, “ეს მოჩვენებები”,

4. სერვანტესი, “სალამანკის გამოქვაბული”.

გამოყენებულია: მ. ამბოკაძე ,,ფილოსოფოსი ელენე თოფურიძე”, თბილისი, 2009.

 ***

კუკავა თამარ

ფილოსოფოსი, ფილოსოფიის მეცნიერებათა დოქტორი, პროფესორი.

დაიბადა 1921 წლის 7 იანვარს კასპის რაიონის სოფელ კავთისხევში. 1935 წელს დაამთავრა თბილისის მე-3 არასრული საშუალო სკოლა, ხოლო 1938 წელს თბილისის მე-18 საშუალო სკოლა. ამავე წელს უგამოცდოდ ჩაირიცხა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოლოგიის ფაკულტეტზე ქართული ენის და ლიტერატურის სპეციალობით, რომელიც დაამთავრა 1942 წელს. სწავლა განაგრძო ასპირანტურაში ფილოსოფიის ისტორიის სპეციალობით, რომელიც დაამთავრა 1945 წელს.

1948  წელს დაიცვა საკანდიდატო დისერტაცია ,,პლატონის მოძღვრება იდეებზე და მისი კრიტიკა არისტოტელეს მიერ”. 1965 წელს დაიცვა სადოქტორო დისერტაცია თემაზე ,,შემეცნების თეორიის პრობლემები ძველ ბერძნულ ფილოსოფიაში”. 1972 წელს მიენიჭა პროფესორის წოდება.

1946-1948 წლებში თამარ კუკავა მუშაობდა ქ. გორის ნ. ბარათაშვილის სახელობის პედაგოგიური ინსტიტუტის უფროს მასწავლებლად, 1948-1952 წლებში – ა.ს. პუშკინის სახელობის თბილისის პედაგოგიური ინსტიტუტის უფროს მასწავლებლად. 1952-1971 წლებში იყო საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ფილოსოფიის ინსტიტუტის უფროსი მეცნიერ-თანამშრომელი, 1971-2006 წლებში კი ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ესთეტიკის კათედრის პროფესორი. 1995-2007 წლებში იყო საქართველოს ფილოსოფიურ მეცნიერებათა აკადემიის აკადემიკოსი.

სამეცნიერო და პედაგოგიურ მოღვაწეობასთან ერთად თამარ კუკავა ნაყოფიერ მთარგმნელობით საქმიანობასაც ეწეოდა. მან სრულყოფილად იცოდა ძველი ბერძნული ენა. თამარ კუკავა 30-მდე წიგნის და უამრავი სტატიის ავტორია. თ. კუკავას მიღებული აქვს სხვადასხვა ჯილდოები:

ივანე ჯავახიშვილის სახელობის მედალი – 1981; შრომის ვეტერანის მედალი – 1884; ღირსების ორდენი – 2001.

თ. კუკავა გარდაიცვალა 2007 წლის 15 აპრილს.

მეცნიერული პუბლიკაციები:

მონოგრაფიები:

1. ,,სოლომონ დოდაშვილი და მისი მსოფლმხედველობა” (საქ. სსრ მეცნიერებათა აკადემიის გამომცემლობა, თბილისი, 1955).

2. ,,ნარკვევები მე-19 საუკუნის პირველი ნახევრის ქართული საზოგადოებრივი და ფილოსოფიური აზრის ისტორიიდან” (საქ. სსრ მეცნიერებათა აკადემიის გამომცემლობა, თბილისი, 1965).

3. ,,შემეცნების თეორიის პრობლემები ძველ ბერძნულ ფილოსოფიაში (კლასიკური პერიოდი)” (საქ. სსრ მეცნიერებათა აკადემიის გამომცემლობა მეცნიერება, თბილისი, 1965)

,,4. ,,ქართული ფილოსოფიური აზრის ისტორიიდან (XVII-XIXსს. I ნახევარი)” (განათლება, თბილისი, 1967).

5. ,,იოანე პეტრიწის მსოფლმხედველობა” (საქ. სსრ მეცნიერებათა აკადემიის გამომცემლობა მეცნიერება, თბილისი, 1971)

6. ,,ბერძნული ფილოსოფიის ისტორია” (წიგნიI, დამხმარე სახელმძღვანელო სტუდენტებისათვის, განათლება, თბილისი, 1972, წიგნის მეორე შესწორებული გამოცემა 1988).

7. ,,სოლომონ დოდაშვილის მსოფლმხედველობა” (საზოგადოება ,,ცოდნა, თბილისი, 1975).

8. ,,იოანე პეტრიწის წიგნი ,,ათ-ორთვისა ” (,,პროლოღია”)” (საბჭოთა საქართველო, თბილისი, 1978).

9. ეფრემ მცირეს იამბიკოები (თსუ გამომცემლობა, თბილისი, 1988).

10. სოლომონ დოდაშვილი, თხზულებანი (თსუ გამომცემლობა, თბილისი, 1989, I გამოცემა).

11. ფილადელფოს კიკნაძე, სიყვარული მამულისა (თსუ გამომცემლობა, თბილისი, 1996).

12. ანტონ პირველი (ბაგრატიონი), პოეტური ქმნილებანი (სულხან საბა ორბელიანის სახელმწიფო უნივერსიტეტის გამომცემლობა, თბილისი, 1996).

13. დავით რექტორი, თხზულებანი (თსუ გამომცემლობა, თბილისი, 1997).

14. ივანე სოლომონის ძე დოდაშვილი-მაღაროელი, ლექსები (თბილისი, 2000).

15. სოლომონ დოდაშვილი, თხზულებანი (თსუ გამომცემლობა, თბილისი, 2001, II გამოცემა).

16. ,,ეთიკა ” (თბილისი, 1998).

17. ,,ამაღლებულის შესახებ” (თსუ გამომცემლობა, თბილისი, 1981).

18. ,,ესთეტიკა ” (თსუ გამომცემლობა, თბილისი, 1985 (Iგამოცემა), თსუ გამომცემლობა, თბილისი, 1997 (IIგამოცემა).

თარგმანები:

1. ,,დემოკრიტე. ეპიკურე. ფრაგმენტები. წერილები” (,,საბჭოთა საქართველო”, თბილისი, 1959).

2. არისტოტელე ,,მეტაფიზიკა ” (,,საბჭოთა საქართველო”, თბილისი, 1964).

3. არისტოტელე ,,რიტორიკა ” (თსუ გამომცემლობა, თბილისი, 1981).

4. არისტოტელე ,,დიდი ეთიკა” (თბილისი, 1994).

5. არისტოტელე ,,პოლიტიკა ” (I ნაწილი, სააქციო საზოგადოება ,,პირველი სტამბა”, თბილისი) 1995, II ნაწილი – 1996).

6. არისტოტელე ,,პოლიტიკა ” (IIნაწილი, გამომც. ,,სამშობლო ” თბილისი, 1996).

7. არისტოტელე ,,სულის შესახებ” (გამომც. ,,სამშობლო ” თბილისი, 2001).

8. არისტოტელე ,,ნიკომაქეს ეთიკა” (თსუ გამომცემლობა, თბილისი, 2003).

 

გამოყენებულია: მ. ქუმსიშვილი ,,ფილოსოფოსი თამარ კუკავა”, თბილისი, 2009.

***

ჭელიძე მერი

ფილოსოფოსი, ფილოსოფიის მეცნიერებათა დოქტორი, პროფესორი.

დაიბადა 1923 წლის ნოემბერში, გარდაიცვალა 2011 წელს. 1940 წელს ჩააბარა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოსოფიის ფაკულტეტზე. 1947 წელს იგი ასპირანტია. 1948 წლიდან კითხულობდა ლექციებს თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოსოფიის ფაკულტეტზე. მუშაობდა სასულიერო აკადემიაში საღვთისმეტყველო ფაკულტეტზე, სადაც კითხულობდა ლექციებს ძველი აღმოსავლეთის, ანტიკურ ფილოსოფიასა და ელინიზმის ფილოსოფიაში. 1967 წელს დაიცვა სადოქტორო დისერტაცია, 1969 წელს მიენიჭა პროფესორის წოდება. 1962-67 წლებში ხელმძღვანელობდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოსოფიის კათედრას. 1990-იანი წლების ბოლოს იყო თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოსოფიის ფაკულტეტის სადისერტაციო საბჭოს თავმჯდომარე. იყო მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწე (1982).

ბიბლიოგრაფია:

მონოგრაფიები:

1. ჰეგელის დიალექტიკის კრიტიკის ძირითადი თავისებურებანი ბურჟუაზიულ ფილოსოფიაში (1966)

2. ჰეგელი და ნეოჰეგელიანიზმი (1970);

3. დიალექტიკა და თანამედროვე ფილოსოფია (1972);

4. მითოსიდან ფილოსოფიური აზროვნებისაკენ (1977);

5. ანტიკური და დაუწერელი ფილოსოფიის პრობლემა (1986);

6. ელინიზმის ფილოსოფია (1992);

7. ელინიზმის ფილოსოფია ადრინდელ ქრისტიანულ ეპოქაში (1998);

8. ძველი აღმოსავლეთის ფილოსოფია (თანაავტორი რეზო გორდეზიანი) (2001);

9. ქართული ეროვნული გონი ფილოსოფიურ-ისტორიული ასპექტით (2002).

10.ხსოვნის სიტყვა (2004)

სტატიები:

1. შალვა ნუცუბიძე ქართულ-ინდური სააზროვნო კავშირების შესახებ, თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის შრომები, #315, 1995;

2. ივანე ჯავახიშვილის ისტორიის ფილოსოფიური კონცეფცია ჟურნალი ,,პოლიტიკა ”, #5, 1997;

3. ქრისტიანული აპოლოგეტიკა და ქართული ფილოსოფიური აზროვნება ჟურნალი ,,რელიგია ”, #7-8-9, 1997;

4. შალვა ნუცუბიძე ქართული ეროვნული გონის ფენომენი, წიგნში ,,ასე იგონებენ შალვა ნუცუბიძეს”, თსუ, 1999;

5. ქართველ ფილოსოფოსთა ლექსიკონი, თბილისი, 2000;

6. ნიკო ჭავჭავაძის პიროვნება და შემოქმედებითი მოღვაწეობა, წიგნში ,,ვისწავლოთ პიროვნებად ყოფნა”, 2000;

7. რწმენა და ცოდნა, კრებული მიძღვნილი ქრისტიანობის ორი ათასი წლისთავისადმი, თსუ, 2001;

8. ჰეგელი ქრისტიანობის, როგორც ,,აბსოლუტური ” რელიგიის ჭეშმარიტებისა და თავისუფლების რელიგიის თაობაზე (ჟურნალი ,,რელიგია ”, #7-11, 2005);

9. ,,რისთვის ფილოსოფია? (წიგნში ,,ფილოსოფია და თანამედროვეობა”, 2007);

 

(წყარო: ნინო მშვენიერაძე ,,ფილოსოფოსი მერი ჭელიძე”, თბილისი, 2009)

 

 

                                        ***

ლალი ცერცვაძე

ფილოსოფიის დოქტორი, ესთეტიკოსი, თეატრმცოდნე.

დაიბადა 1941 წლის 3 მაისს. 1948-58 წლებში სწავლობდა თბილისის 24-ე საშუალო სკოლაში, რომლის დამთავრებისთანავე ჩაირიცხა საქართველოს შოთა რუსთაველის სახელობის თეატრალურ ინსტიტუტში თეატრმცოდნეობის ფაკულტეტზე. სტუდენტობის პერიოდში აქვეყნებდა სტატიებს სხვადასხვა ჟურნალში.

ინსტიტუტის დამთავრების შემდეგ 1964 წლის თებერვალში დაიწყო მუშაობა საქართველოს სახელმწიფო უნივერსიტეტში, ფილოსოფიის ფაკულტეტის ესთეტიკის კათედრის ლაბორანტად. ამავე წელს ჩააბარა გამოცდები ასპირანტურაში ესთეტიკის სპეციალობით.

1969 წ. ივნისში მუშაობა დაიწყო საქართველოს სსრ მეცნიერებათა აკადემიის ფილოსოფიის ინსტიტუტში უმცროს მეცნიერ თანამშრომლად. 1975 წელს დაიცვა დისერტაცია თემაზე ,,ფროიდის ხელოვნების თეორიის კრიტიკა”. 1978 წ. გახდა ინსტიტუტის უფროსი მეცნიერი თანამშრომელი, ხოლო 1997 წ. _ წამყვანი მეცნიერი თანამშრომელი. 2004 წ. ლ. ცერცვაძემ ფილოსოფიის ინსტიტუტის ესთეტიკის სექტორის ხელმძღვანელის თანამდებობა დაიკავა.

ლ. ცერცვაძე აქტიურ პედაგოგიურ მოღვაწეობას ეწევა. წლების განმავლობაში ლექციებს კითხულობს სხვადასხვა უმაღლეს სასწავლებელში. 2006 წელს საქართველოს შოთა რუსთაველის სახელობის თეატრისა და კინოს სახელმწიფო უნივერსიტეტში დაიკავა ასოცირებული პროფესორის თანამდებობა, სადაც დღემდე მუშაობს.

გამოქვეყნებული ლიტერატურა

მონოგრაფიები

1. ფროიდის ხელოვნების თეორიის კრიტიკა, თბილისი, 1976 წ. 2. გენიოსის პრობლემა გერმანულ კლასიკურ ესთეტიკაში, თბილისი, 1988.

3. ადამიანის პრობლემა ვაჟა-ფშაველას შემოქმედებაში, გამომცემლობა ,,იოანე პეტრიწი” თბილისი, 2005 წ.

4. ფანტაზიის მნიშვნელობა ფსიქოანალიზურ თეორიებში, გამომცემლობა ,,კენტავრი”, თბილისი, 2007 წ.

სტატიები

5. სიმართლის ძალა, საბჭოთა ხელოვნება, 1962, 3. 6. პ. ოცხელი, სპექტაკლ ურიელ აკოსტას მხატვარი, საბჭოთა ხელოვნება, 1963, 2.

7. გრიბოედოველთა სპექტაკლი, საბჭოთა ხელოვნება, 1964, 6. 8. ფროიდიზმი, როგორც ესთეტიკურ მსოფლმხედველობა, ასპირანტთა და ახალგაზრდა მეცნიერ-მუშაკთა სამეცნიერო კონფერენცია, 1967 წ.

9. ხელოვნების წარშობის ფროიდისეული გაგების კრიტიკა, მაცნე, 3, 1971 წ. 10. ტრაგიკულის ფროიდისეული გაგების კრიტიკა, საბჭოთა ხელოვნება, 1973, 8.

11. სამეცნიერო-ტექნიკური რევოლუცია და ხელოვნება, ცისკარი, 11, 1983 12. სოციალისტური რეალიზმის მეთოდის შესახებ, საბჭოთა ხელოვნება, 4, 1973

13. გენიოსის პრობლემა კანტის მოძღვრებაში, მაცნე, 2, 1980 14. გოეთეს გენიის შესახებ, მაცნე, 4, 1987.

15. ფიხტე და რომანტიკოსები, მაცნე, 3, 1985. 16. ,,გეტო”, საბჭოთა ხელოვნება, 10, 1987.

17. მხატვრული შემოქმედების პრობლემა შილერის ესთეტიკაში, მაცნე, 1, 1986. 18. მითის ფროიდისეული გაგება, ხელოვნება, 7, 1991.

19. მადლობელი ვარ დამაბადებელო, საქართველოს ბუნება, 1-2, 1994. 20. ქრისტიანული მსოფლმხედველობის მომენტები ვაჟა-ფშაველას ნაწარმოებში/ პედაგოგიური ინსტიტუტის პროფესორ-მასწავლებელთა სამეცნიერო სესია მიძღვნილი ივ. ჯავახიშვილის სახ. უნივერსიტეტის დაარსებიდან 75 წლისთავისადმი, თბ., 1993.

21. მ. მამარდაშვილის ლექციები ფსიქოანალიზის შესახებ/ თარგმანი/, 1998. 22. მხატვრული შემოქმედების თავისებურების შესახებ, გაერთიანებული სამეცნიერო კონფერენციების მასალები, თსუ, 2001 წ.

23. ,,შეხვედრა მოსკოვში”. ა. ბაქრაძის 100 წლისთავისადმი მიძღვნილი კრებული. 24. ქრისტიანული მოტივები ვაჟა-ფშაველას პროზაულ ნაწარმოებებში, მაცნე, ფილოსოფიის სერია, 1, 1997, გვ 43-54.

25. სიკვდილის პრობლემა ვაჟა-ფშაველას შემოქმედებაში, მაცნე, ფილოსოფიის სერია, 1-2, 1999, გვ, 94-104.

26. ტრადიცია და ინდივიდუალური ტალანტი, ხელოვნება, 3-4 1999, გვ. 139-150. 27. ვაჟა-ფშაველას პოეტური სამყარო, მნათობი, 5-6, 2000, გვ. 99-101.

28. ტრაგიკულის პრობლემა ვაჟა-ფშაველას მსოფლმხედველობაში, ხელოვნება, 3-4, 2000, გვ. 45-54. 29. აზრი ქვეყნის ხსნისა, მნათობი, 5-6, 2000.

30. მითოსური რიტუალი ვაჟა-ფშაველას შემოქმედებაში, ფილოსოფური ძიებანი, V, 2001, გვ 210-217. 31. გველის მჭამელი, მაცნე, ფილოსოფიის სერია, 1-2 1997, გვ. 74-87

32. ხელოვნებისა და ხელოვანის მნიშვნელობა ნ. ბერდიაევის ფილოსოფიაში, მაცნე, ფილოსოფიის სერია, 1-2, 2003, გვ. 94-104.

33. მხატვრული შემოქმედების სუბიექტი, გაერთიანებული სამეცნიერო კონფერენციის მასალები, თსუ, 2001, გვ 70-72.

34. ადამიანის რაობის პრობლემა ვაჟა-ფშაველას შემოქმედებაში, მაცნე, ფილოსოფიის სერია, 2005, N1

35. წარმოსახვის საკითხი ანალიტიკური ფსიქოლოგიის თეორიებში, მაცნე N1, 2006 წ. 36. ხელოვნების კ. გ. იუნგისეული კონცეფცია, ფილოსოფიური ძიებანი, X, 2006 წ.

37. ,,სიმართლის ძალა” კრებული ,,ლილი იოსელიანი”, თბ., 2002 წ. 38. სიმბოლოს მნიშვნელობა კ. გ. იუნგის მსოფლმხედველობაში. გამომცემლობა “კენტავრი” თბ. 2007 წ.

39. ,,მარტოხელა, მარტოსულო ქალბატონო, ნუ მიხურავ, ნუ მიხურავ კარებს” – კრებული ,,ზეინაბ ბოცვაძე”, გამომცემლობა ,,ნიკე”, თბ., 2010 წ.

40. ზეინაბ ბოცვაძის ხორცშესხმული ოცნება, კრებული ,,ზეინაბ ბოცვაძე”, გამომცემლობა ,,ნიკე”, თბ., 2010 წ.

 

https://geowomen.wordpress.com/women-scientists/humanities/philosophers/lali-cercvadze/